به دلیل تأثیر خودبسنده گی در رفتار فردی، متخصصان منابع انسانی باید به سازمان‌ها در استفاده از این ابزار، برای ایجاد تغییر سازمانی و بهبود نتایج کسب‌وکار کمک کنند. آماده‌سازی در اینجا به معنای ارتباطی است که هم مهارت‌ها و هم رفتار کارکنان را برای بهتر شدن عملکرد فردی و سازمانی، بهبود می‌دهد. در طی فرایند مربی‌گری، روابط عمیق‌تر و اعتماد بیشتری که در این فرآیند به وجود می‌آید برای کمک به افراد در درک و تقویت خودبسندگی لازم است. در زمینه تغییر سازمانی، مدیر، عامل تغییر، و یا متخصص بهبود سازمانی و منابع انسانی به‌طور بالقوه می‌توانند نقش مربی را به عهده بگیرند. در شرایطی که مدیر، مربی کارکنان باشد، متخصص بهبود سازمانی و منابع انسانی می‌تواند نقش مربی‌گری مدیر را در پشت‌صحنه بر عهده گیرد. در واقع اغلب سازمان‌ها از تغییر فرهنگی ناشی از تبدیل‌شدن مدیران به مربیان سود می‌برد. بنابراین تکنیک‌های تقویت خودبسندگی که در قسمت بعد توضیح داده می‌شوند، می‌توانند به فرآیند تبدیل مدیران به مربیان کمک کنند.

تغییر رفتار فردی پیش‌نیاز بهبود عملکرد سازمانی است. مدل‌های مؤثر تغییر سازمانی این واقعیت را مورد توجه قرار داده و ایجاد تغییر رفتار فردی را بر عهده می‌گیرند. با این حال اعمال فشار برای ایجاد تغییر در کمترین زمان و با کمترین هزینه، اغلب باعث می‌شود که سازمان‌ها جنبه‌های انسانی و رفتاری تغییر را در نظر نگیرند و این موضوع عموماً باعث بروز نتایج اسف‌باری برای سازمان‌ها می‌شود. در اینجا نه‌تنها از مدل رفتاری حمایت می‌شود، بلکه طرز فکر جدیدی در فرآیند تغییر سازمانی نیز ارائه می‌گردد. مربی‌گری بهترین روش برای پیاده‌سازی پنج رویکرد تقویت خودبسندگی به شمار می‌رود . میزان خودبسندگی که کارکنان به آن باور دارند می‌تواند با استفاده از برخی روش‌های عملی تقویت شود. در اینجا درباره تفکر درونی و تکنیک‌های آن بحث شده است.